Üstü Kapalı Olmak Ne Demek? Sessiz Sözlerin Anlamını Aramak
Bir Hikâyeyle Başlayalım
Bazı kelimeler vardır, sözlüğe baktığınızda tanımını görürsünüz ama gerçekte anlamını ancak yaşadığınızda anlarsınız. “Üstü kapalı olmak” da onlardan biridir. Bu, doğrudan söylememek ama ima etmek; anlatmak istemek ama anlatamamak; bazen korunmak bazen de korumak için seçilen bir yoldur. Ve her insan, hayatında en az bir kere bu kelimelerin gölgesinde bir hikâye yaşar.
İşte şimdi, böyle bir hikâyeyi anlatacağım size. Belki kendinizden bir parça bulacak, belki de yıllardır anlamlandıramadığınız bir bakışın arkasındaki gerçeği hissedeceksiniz.
İki Farklı Dünya: Ali ve Elif
Ali, hayata hep bir satranç tahtası gibi bakan, stratejileriyle yaşayan bir adamdı. Olaylara duygularla değil, çözümlerle yaklaşırdı. Söyleyeceği her kelimenin bir nedeni, susacağı her anın bir planı vardı.
Elif ise bambaşka bir evrende yaşardı. Empatisi yüksek, insanların duygularını bir bakıştan anlayan, kelimelerden çok hislerin konuştuğu bir dünyaya aitti. Onun için sözler sadece araçtı; asıl önemli olan, söylenmeyenlerin anlamını hissedebilmekti.
Ve kader, bu iki zıt dünyanın yollarını bir sonbahar akşamı bir kafede kesiştirdi.
“Bir Şey Demedi Ama…”
Ali, Elif’e ilk kez baktığında söylemek istedikleri çoktu ama hiçbiri dilinden dökülmedi.
“Belki de korkuyorum,” diye düşündü. “Belki de çok açık olursam, her şey daha başlamadan bitecek.”
Bu yüzden hep temkinliydi. Cümleleri kısa, anlamları genişti.
– “İyi ki tanıdım seni,” derdi mesela.
Oysa içinde “Sen benim hayatımda olmasan eksik kalırdım” vardı.
Elif ise bu sözlerin ardındaki sessizliği duyardı. Ama bir yanıyla da anlaşılmak isterdi.
– “Bana gerçekten ne hissettiğini söyle,” diye düşündüğü çok oldu.
Ama Ali’nin üstü kapalı dünyasında her şey bir tür bilmece gibiydi.
Üstü Kapalı Olmak: Bir Kalkan mı, Yoksa Köprü mü?
İşte burada önemli bir soru çıkar karşımıza: Üstü kapalı olmak bir tür savunma mı, yoksa karşı tarafa alan bırakmak mıdır?
Ali için bu bir kalkandı. Açık konuşmak, zayıflık göstermek gibi gelirdi. Duygularını doğrudan ifade etmektense onları kelimelerin arasına gizlemek daha güvenliydi.
Elif içinse bu bir köprüydü. Karşısındakinin ima ettiklerini çözmek, onu anlamaya çalışmak bir bağ kurma şekliydi. Ama bazen o köprüde yürümek yorucuydu.
Bir Akşam Gelen Gerçek
Bir gün, Elif artık dayanamayıp sordu:
– “Beni seviyor musun?”
Ali bir süre sustu.
– “Ben… sana kötü davranmadım ki,” dedi sonunda.
Kısa bir cümleydi. Basit, hatta sıradan görünüyordu. Ama o cümlenin içinde “Evet, seni seviyorum ama söylemeye korkuyorum” vardı.
Elif bunu hissetti. Ama aynı zamanda anladı: Üstü kapalı olmak bazen karşı tarafı korumaz, sadece araya mesafe koyar.
Üstü Kapalı Olmanın Hayatımızdaki Yeri
Günlük hayatımızda da bu çok olur.
Bir patron, çalışanını kırmamak için “daha dikkatli olmalısın” der ama aslında “yanlış yaptın” demek ister.
Bir arkadaş, “senin için üzülüyorum” diyerek “sana değer veriyorum” demeye çalışır.
Bir sevgili, “özlemedim” diyerek aslında “çok özledim ama gururum izin vermiyor” der.
Üstü kapalı olmak, bazen korkunun, bazen incinmişliğin, bazen de sevgiyi büyütme çabasının bir yansımasıdır. Ama unutmamak gerekir ki, her ima bir gün anlamını yitirir. Çünkü insanlar en çok netliğe ihtiyaç duyar.
Erkek ve Kadın Perspektifiyle
Erkekler için üstü kapalı olmak çoğu zaman stratejidir: “Gerek yok fazla söze, zaten anlar.”
Kadınlar içinse bu, bir duygusal test gibidir: “Söylemese de hissedeyim.”
İki taraf da haklıdır ama iletişim, bu iki dünyanın ortasında kurulur. En güçlü ilişkiler, üstü kapalı sözlerin arkasına saklanmadan, açıkça konuşabildiğimizde büyür.
Sonuç: Sessizliğin İçindeki Sözleri Duyabilmek
Üstü kapalı olmak, bazen korktuğumuz için, bazen kırılmamak için seçtiğimiz bir yoldur. Ama unutmayın, ima edilen sözler bir yere kadar anlaşılır; bir noktadan sonra, sessizliğin arkasında kaybolur.
Belki de en doğrusu, kalbimizdekini cesaretle söylemektir. Çünkü bazen bir “Seni seviyorum” cümlesi, binlerce üstü kapalı sözden daha güçlüdür.
Peki siz hiç birine söyleyemediklerinizi ima ederek anlatmaya çalıştınız mı? Yorumlara yazın, birlikte sessiz cümlelerin ardındaki hikâyeleri konuşalım.